Trzy różne oblicza.

Pierwszy sparing pod wodzą nowego trenera pokazał, że drużyna Burzy ma bardzo wiele możliwości, ale i bardzo wiele do poprawy. Zacznijmy od tego, że trener przez okres urlopowy posiadał do dyspozycji tylko 12 zawodników. I nieco eksperymentalnie złożył skład.

Mecz rozgrywany w niesamowitym upale w Łosiowie z Olimpią Lewin Brzeski (opolska okręgówka) pokazał niedowiarkom, że nie jest z naszym zespołem tka źle jak wskazują na to wyniki ostatnich lat. Sparing rozegrany w formule 3x30 minut mógł się podobać. Pierwsza tercja to popisowa gra Burzy z kontry. Najpierw szybko stracony gol, potem dwie znakomite kontry i dwa gole dawno już nie widzianego w naszych barwach Rafała Woźniaka, potem znakomite uderzenie gospodarzy z rzutu wolnego, ta tercja naprawdę się podobała. Burza grała nieźle z tyłu i znakomicie z kontry, a w dodatku bardzo skutecznie- dwa gole na trzy oddane strzały, a skuteczność jest tym czego nam brakuje od dwóch lat.

Druga tercja i drugie oblicze Burzy- szczerze powiedziawszy nie jesteśmy w stanie powiedzieć czy lepsze czy gorsze… Burza w tej tercji przejęła inicjatywę, grała piłką, utrzymywała się przy niej, przeprowadzała znakomite akcje- zabrakło tylko… wykończenia. I stało się to co w ostatnich sezonach, kontra gospodarzy i zrobiło się 3:2.

Trzecia tercja i najgorsze oblicze zespołu- brak sił i wielkie błędy w obronie. Kilkukrotnie gospodarzom pomógł sędzia, który puszczał pozycje spalone i Olimpia strzelała do Burzy jak do kaczek- skończyło się na wyniku 7:3, bo kolejna wzorowa kontry zakończyła się wrzutką Konrada Kusia do Rafała Woźniaka, który skompletował hat- trika.

Wiele pracy czeka nas zespół, ale najważniejsze, że chłopaki się nie poddają i walczą. Widać było w tym meczu brak sił, ale po pierwszych treningach jakie przebyli nasi zawodnicy to wcale nie dziwne, że w takiej pogodzie i po takiej dawce wysiłku zabrakło sił w nogach. Na tle zespołu z ligi okręgowej do czasu kiedy mieliśmy siły wyglądaliśmy na równorzędnego, a często nawet i lepszego „zawodnika” niż Olimpia. Pozwala to z optymizmem spoglądać w przyszłość naszego zespołu.